Eigenlijk zou dit blog, zoals ik had aangekondigd in het vorige blog, over iets heel anders gaan: kinderen en hun reacties. Hij staat zelfs al klaar voor publicatie en is, al zeg ik het zelf, superleuk geworden! Maar ineens komt er iets heel anders tussendoor, iets wat er al even aan zat te komen maar velen niet wilden zien en waar we nu niet meer omheen kunnen: the big ‘C’.
Nu is het zover, het halve land ligt plat. Eerlijk gezegd ben ik daar blij om, eindelijk lijkt de ernst van de situatie door te dringen. De zorg is overbelast, scholen zijn dicht, de horeca kan niet meer open en er zijn daarnaast nog veel verschillende beroepen die ongezien ook de extreme gevolgen van het Coronavirus over zich heen zullen krijgen. Ik denk daarbij natuurlijk gelijk aan de ZZP’ers die persoonlijk contact met de mensen die zij helpen nodig zullen hebben om hun beroep uit te kunnen oefenen. Iets waar op dit moment weinig aandacht naar uit gaat, maar die wel degelijk belangrijk zijn in onze samenleving. Deze mensen krijgen niet elke maand een bedrag op hun rekening gestort en zich verzekeren tegen iets als het niet kunnen werken doordat het land plat ligt vanwege een Coronavirus zit er ook niet echt in. Hoe gaan deze mensen komende periode doorkomen?
Zelf ben ik op dit moment gelukkig nog niet afhankelijk van de inkomsten uit Fairytale Princesses. Ik kan daardoor de keuze maken om mijzelf niet bloot te hoeven stellen aan contact met mogelijk besmette personen die dit nog niet weten alleen maar omdat er inkomen moet zijn. Daar ben ik heel dankbaar voor! Om mij heen hoor ik ook anders en dat is voor die mensen een grote zorg. Gelukkig valt er met een berg aan creativiteit ook een hoop op een andere manier te regelen. Ideaal is het niet, maar goed, alles is mogelijk op momenten als deze. Dat geeft eigenlijk ook wel weer hoop.
Het is dus fijn dat sommige dingen toch, ook al is het in een aangepaste vorm, door kunnen gaan wanneer dat om wat voor reden dan ook belangrijk is. Voor mij betekent het echter, hoe jammer ik dat ook vind, dat ik voorlopig even niet als prinses ten tonele zal verschijnen. Aan de boekingen zal het niet liggen, die komen ook voor de periode tot 6 april 2020 nog steeds gewoon binnen. Begrijp me niet verkeerd, de verjaardag van een kind is in mijn ogen absoluut heel belangrijk, maar het is in de huidige situatie in mijn ogen voor alle betrokkenen niet verantwoord om dit soort bijeenkomsten door te laten gaan. Ik hoop dat hier begrip voor is bij de mensen die aanlopen tegen de gevolgen van deze beslissing en dat we er over een tijdje, als alles weer rustig is rondom the big ‘C’, alsnog een onvergetelijk feest van kunnen maken!